Ramundberget

De omgeving was mooi, maar wat we echter gratis erbij kregen waren de zeer vele muggen en nog kleinere prikmormeltjes! De lust er te blijven verminderende daardoor al snel. Door de regen en de zeer grote kans op een uiterst jeukende muggebult, voelden we ons opgesloten. Met enige tegenzin, gingen we toch maar een bergwandeling maken. Al spoedig hadden een keuze te maken. Of doorgaan in de regen met mogelijk uiteindelijk een mooi uitzicht of teruggaan, opdrogen en binnen zitten. We besloten unaniem tot het laatste. Zodra de regen verminderde, verhevigden de aantallen muggen zich. In een gemeenschapsruimte vonden we rust.

In de middag werd ik toch onrustig. Ik ging naar buiten en... de zon scheen!!!
De bergen en het mogelijke uitzicht trok enorm! Echter niemand durfde het aan om mee te gaan. Dus ging ik alleen, de andere kant uit. Naast en onder een skilift ging ik naar boven.










Eenmaal boven kwam ik op een plateau waar ik het volle zicht kreeg op de bergen. Ik was er vrijwel alleen. Ik was er samen met God! Geweldig om dan als lovend en biddend daar rond te stappen. Water, lucht, spiegelingen, etc... Heerlijk!
Dank U wel!


















Uiteindelijk was het toch een wandeling van ongeveer 9 kilometer!










Het weer betrok... Zou ik dan toch nog een kledderbui over mij heenkrijgen?
Op een halve kilometer van de camping voelde ik slechts enkele druppels.










Eenmaal thuis begon het echt te regenen. Het was een mooie middag!
Jammer dat ik het alleen kunnen zien!!